serveti fünun dönemi özellikleri ne demek?
Serveti Fünun Dönemi Özellikleri
Serveti Fünun dönemi, Türk edebiyatında 1896 ile 1901 yılları arasında etkili olmuş bir edebi akımdır. Bu dönem, Tanzimat Dönemi'nin ardından gelmiş ve edebiyatımızda önemli bir değişim ve yenilik dönemini temsil etmiştir.
Genel Özellikleri:
- Merkeziyetçilik: Edebiyat, İstanbul'da yoğunlaşmış ve Servet-i Fünun dergisi etrafında toplanan bir grup yazar tarafından yönlendirilmiştir.
- Batılılaşma: Edebiyatta Batı (özellikle Fransız) etkisi belirginleşmiş, yeni edebi türler ve teknikler denenmiştir.
- Bireysellik ve Melankoli: Toplumsal sorunlardan ziyade bireyin iç dünyası, duygusal karmaşıklıkları ve melankolik ruh hali ön plana çıkmıştır.
- Sanat için sanat anlayışı benimsenmiştir. Edebiyat, toplumsal bir araç olarak değil, estetik bir değer olarak görülmüştür.
- Ağır ve Sanatlı Dil: Divan edebiyatı etkisinden kurtulmaya çalışılırken, Arapça ve Farsça kelimelerle dolu, süslü ve ağır bir dil kullanılmıştır.
- Yeni Nazım Biçimleri: Serbest müstezat gibi yeni nazım biçimleri denenmiş, Batı şiirinden (özellikle sembolizm ve parnasizmden) etkilenilmiştir.
- Konu Çeşitliliği: Aşk, doğa, ölüm, yalnızlık gibi temalar sıkça işlenmiştir.
- Roman ve Öyküde Gerçekçilik: Roman ve öyküde gerçekçi (realist) ve doğalcı (natüralist) akımların etkileri görülür.
Önemli Konular: